Πάντα ήταν χρήσιμη συμβουλή... Τώρα έγινε αδήριτη ανάγκη!

«Άμα σέ τρώει η πλάτη, κοίτα να βρείς τρόπο να ξυστείς μόνος σου!
Διότι, αν σέ ξύσει άλλος... ή θα σέ ξύσει αλλού ή θα σέ γρατσουνίσει...»

20/11/11

Μιά "Do It Yourself" ανάκαμψη
κοινωνική πρώτα και μετά και οικονομική...

Στην ηλεκτρονική χτεσινή έκδοση της "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ", στο άρθρο του Ν. Ξυδάκη "Η διάψευση της διαρκούς ευημερίας" βρήκαμε και μεταφέρουμε το κύριο μέρος από σχόλιο «δικού μας» "παρατηρητικού":
««««««««««««««««««
(κε Ξυδάκη λέτε)
«Η αλλαγή παραδείγματος βίου είναι προαπαιτούμενο της βιώσιμης ανάπτυξης»

 (κι εγώ λέω)
Απλά -και ...do it yourself- πράμματα:
1. Αποφεύγουμε {μέχρι να απαγορευτεί δια νόμου} να αγοράζουμε προϊόντα με ΜΗ επιστρεφόμενη συσκευασία, πλην της εύκαμπτης απο κυτταρίνη (σελλουλόζα) ή βιοκαταλυόμενο πλαστικό.
2. Εκτός από το «Ώ! ξειν αγγέλειν...» διδάσκουμε ΕΝΤΑΤΙΚΑ στα Σχολεία το «άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχ' αλλοιώς». Ήτοι ότι καθόλου δεν ανανεωνόμαστε αλλάζοντας ρούχα αλλά μόνον αλλάζοντας μυαλό... Τα ρούχα τα φοράμε μέχρι να παλιώσουν ή φθαρούν τόσο που να μην κάνουν πιά τη "δουλειά" τους: Να μάς προστατεύουν από το κρύο.
3. Το ίδιο κάνουμε (δεν τ΄αλλάζουε πριν φθαρούν ανεπανόρθωτα) με τα έπιπλα, τον οικιακό εξοπλισμό γενικότερα, τα αυτοκίνητα κλπ.
4. Αποφεύγουμε {μέχρι να απαγορευτούν δια νόμου} τα περιοδικά και τις εκπομπές life-style, διότι η βλακεία συνιστά απόλαυση μόνον για τους βλάκες. Κι εμείς δεν είμαστε.
5. Καλλιεργούμε και το τελευταίο καλλιεργήσιμο τετραγωνικάκι γης (μας) και απαιτούμε να ψηφιστεί νόμος που να δημεύει-αναδιανέμει την καλλιεργήσιμη γη, αν μείνει για έναν -άντε δύο, πες...- χρόνο ακαλλιέργητη.
6. Ομαδοποιούμαστε στις μετακινήσεις μας και απαιτούμε να ψηφιστεί νόμος που να απαγορεύει κίνηση Ι.Χ. χωρίς 3 άτομα (ή ανάλογο φορτίο αγαθών) μέσα. Έτσι θα πάψει και το "κυκλοφοριακό" να είναι πρόβλημα και θα μειωθούν στο ελάχιστο τα τροχαία δυστυχήματα.
7. Κάνουμε ΔΙΠΛΗ χρήση νερού πάντα: Ντους με κάθε ποδαράκι μας σε μία λεκάνη μέσα στην μπανιέρα - κουβάς κάτω από τους νεροχύτες και επαναχρησιμοποίηση του νερού στην τουαλέττα (καταργώντας τα "καζανάκια"), στα λουλούδια μας (υποχρεωτική η κατοχή-περιποίησή τους!) ή/και στον λαχανόκηπο.
8. «Γηράσκουμε αεί εργαζόμενοι» {προοδευτικά σε ελαφρότερες δουλιές και για λιγότερες ώρες} και απαιτούμε να ψηφιστεί νόμος που να καταργεί τις συντάξεις και να θεμελιώνει σύστημα μετάταξης των εργαζόμενων προϊούσης της ηλικίας. Κανένας άνθρωπος δεν είναι εντελώς άχρηστος όσο γέρος κι αν είναι! Κι οι τετραπληγικοί ακόμα μπορούν π.χ. να διαβάζουν, να διηγούνται ιστορίες στα παιδιά και να πληρώνονται γιαυτή την τόσο σπουδαία από κοινωνική άποψη δουλειά. Μεταξύ άλλων ωφελημάτων αυτό θα εξαφανίσει την γεροντική κατάθλιψη...
9. Παύουμε να χρησιμοποιούμε όρους όπως "πρώτος", "πιστεύω", "μοίρα" και άλλα παρόμοια, αντικαθιστώντας τα με τα "καλός", "νομίζω", "βούληση"... και απαιτούμε να ψηφιστεί νόμος που να απαγορεύει την βαθμολόγηση στα Σχολεία, τα παντός είδους πρωταθλήματα, τα ωροσκόπια και όλα τα υπόλοιπα σύνεργα βαυκαλισμού και εξαπάτησης των ανθρώπων.
10. Μην σάς κουράζω άλλο. Σκεφτείτε και συμπληρώσετε τον κατάλογο με τα δικά σας ανάλογα.
»»»»»»»»»»»»»»»»»»
Πώς σάς φαίνονται οι προτάσεις;
Περιμένουμε τα σχόλιά σας αλλά και τις δικές σας προτάσεις, όπως ζητάει και το κείμενο.

15/11/11

Κι αυτό ένα είδος "do-it-yourself " είναι...

Από την ...αρχαία «στήλη» του "Παρατηρητή" αντιγράψαμε το παρακάτω κομμάτι.
Μέρες που έρχονται... έχει, νομίζουμε, ιδιαίτερη σημασία. Οι υπογραμμίσεις είναι δικές μας.


Ο κ. Κόϋνερ και οι γάτες




Ο κ. Κόϋνερ δεν αγαπούσε τις γάτες. Δεν τού φαίνονταν να είναι φίλοι του ανθρώπου, γιαυτό κι εκείνος δεν ήταν δικός τους φίλος.
Αν είχαμε τα ίδια νιτερέσσα, έλεγε, τότε η εχθρική στάση τους θα μού ήταν αδιάφορη.Ο κ. Κόϋνερ δεν αγαπούσε τις γάτες. Δεν τού φαίνονταν να είναι φίλοι του ανθρώπου, γιαυτό κι εκείνος δεν ήταν δικός τους φίλος.
Μα του κ. Κόϋνερ δεν τού άρεσε και να διώχνει τις γάτες από την καρέκλα του.
Το να αναπαύεσαι είναι μια δουλειά, έλεγε, πρέπει λοιπόν να πετύχει.
Κι όταν οι γάτες νιαούριζαν μπροστά στην πόρτα του, σηκώνονταν από το κρεβάτι του, ακόμα και στο κρύο, και τις έμπαζε μέσα, στη ζέστη.
Ο υπολογισμός τους είναι απλός, έλεγε, σαν φωνάξουν, τους ανοίγουν.
Αν πάψουν να τους ανοίγουν, θα πάψουν κι αυτές να νιαουρίζουν.
Το να φωνάζεις είναι πρόοδος.